ÖLÜM

-
Kimseyle acı yarıştırmak değil derdim. Herkesin yükü, kederi kendine ağır.Allah kuluna kaldırabileceğinden fazla yük vermezmiş, diyebileceğim hiçbir şey yok tabii ki. Her şeyi bir kenara bıraktığımda hayatım adına yüz bin milyon  tane şükür edecek neden bulabilirim kendime, her gün uyumadan beş tane bulup sayımı tamamlayıp ve daha da verdikleri için devam edeceğim gibi... Şu an dünyayı ve kendi hayatımın temellerini bir kenara bırakıyorum, çok konuşan belki  çok düşünen kimi zaman çok fazla kuran birisi olabilirim ve bir noktada bir şeyler içime dert bile olmuş olabilir. Bazen sesli bazen kağıtlara dökerek yapabiliyorum bu anlatımları. İnsanlar birilerini kaybedebilirler, büyük acılar yaşayabilirler, tekrar kalkamayacaklarını bile düşünebilirler ama kalkarlar, kalkmalılarda. Eğer hala bu dünyada yaşıyorlarsa, nefes almaya devam ediliyorlarsa hayatın onlara  gösterebileceği, öğretebileceği belki sonunda ödüllendirebileceği daha çok şey olabilir demektir bu. Herkes yaşadıklarının kaldırılamayacak olduğunu düşünseydi dünya ne kadar katlanmaz bir yer olurdu. Dünyayı çok seven, dünyada kalmaktan fazlaca hoşnutluk duyan bir insan değilim asla ama burada kaldığım zaman zarfı içerisinde anlamını yitirmiş bir hayat yaşamak istemem sadece. Her acı bir çizgi katar insana. Kiminin yüzünde, kiminin kalbinde, kimin aklında... Neresine en çok dokunuyorsa insanın orasında izini bırakır. Hayattayken birkaç fazla cümle kurabilecekken bunların kıymetini bilememek çok saçma geliyor. Ölümün olduğu yerde ondan daha ciddi hiçbir şeyin olmaması gerekiyor. Hayatımdan sadece üç cenaze kaldırmış birisi olarak cümlelerim çok çok büyük gelebilir ama bazen hayattayken yapılabilecek, değerini anlayabilecek o kadar şeyimiz varken bu kıymet bilmezlik duygusuzca geliyor bana. Elimizden gittikten sonra insanın penceresinin önünde oturup köşeyi dönmesini bekleyeceği iki çift gülen gözün bile olmadığını anladığında zamanın kıymeti daha da farkedilir oluyor. Hele de dua edecek bir mezarın, dokunulabilecek tek mermerin pencerenin dibi olduğunu hatırladığında insana ölümden daha gerçek  hiçbir şeyin olmadığı suratına tekrar çarpılıyor. Ve insan vakti varken, değerini kaybetmemişken anlamalı bir çok şeyi. Ve yoluna o doğru çizgilerinde ilerlemeli. 


26/03

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Şiir/Milyon Kere Ayten

-
Resim
Ben bir Ayten'dir tutturmuşum  Oh ne iyi Ayten'li içkiler içip  Sarhoş oluyorum ne güzel  Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin  Biraz Ayten sürüyorum güzelleşiyor  Şarkılar söylüyorum Şiirler yazıyorum  Ayten üstüne  Saatim her zaman Ayten'e beş var  Ya da Ayten'i beş geçiyor  Ne yana baksam gördüğüm o  Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor  Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz  Günlerden Aytenertesidir  Odur gün gün beni yaşatan  Onun kokusu sarmıştır sokakları  Onun gözleridir şafakta gördüğüm  Akşam kızıllığında onun dudakları  Başka kadını övmeyin yanımda gücenirim  Ayten'i övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz  Bir kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz  Onu siz de seversiniz benim gibi  Ama yağma yok  Ayten'i size bırakmam  Alın tek kat elbisemi size vereyim  Cebimde bir on liram var  Onu da alın gerekirse  Ben Ayten'i düşünürüm, üşümem  Üç kere adını tekrarlarım, karnım doyar  Parasızlık da bir şey mi  Ölüm bile kötü değil  Aytensizlik
Devamı

YAHYA EFENDİ TEKKESİ

-
Resim
         Boğazın dört manevi sahibinden birisi olan Yahya Efendi Hazretleri türbesi Çırağan Sarayının karşı yokuşu, Yahya Efendi Sokağının sonunda bulunuyor.  Yokuşu tırmanırken sağ tarafta bir mermer çıkıntı bulunuyor. Bu mermer zamanında hamallık yapan insanlara kolaylık sağlaması amacıyla yapılmıştır. "Hamal taşı" ya da "istirahat taşı" olarak da bilinmektedir. Bu mermerin yan tarafında zamanında Yahya Efendi Hazretleri tarafından yapılmış ama günümüze kadar gelmeyi başaramamış tadilattan geçmiş bir çeşme bulunuyor. Yahya Efendinin bir şiir ustası olduğu da bilinmektedir ve çeşmenin üzerinde iki tane kitabe vardır. Kitabenin sonuna tarih düşülmüş ve Miladi 1538- Hicri 945 yıllarını göstermektedir. Aynı yıl içerinde Kanuni Sultan Süleyman Karaboğdan seferine çıkmış, Barbaros Hayrettin Preveze Savaşını kazanmıştır. Fakat çeşme üzerindeki bir kitabede de çeşmeyi yaptıranın Yahya Efendi olduğu fakat Mahmut Efendinin e tamir ettirdiği ve ikinci ihya ettiricisi olduğu
Devamı

İYİLEŞMEYİ İSTEMEK..

-
Resim
        İnsanlar bazen bazı acıların, bazı hüzünlü anıların sadece kendi başlarına geldiklerini zannediyorlar, oysaki hayır dünya yedi buçuk milyar ve yadsınamaz bir kısmı farklı hayatlarla aynı duyguları eminim ki tecrübe ediyordur. Fakat o buruk tecrübe sahiplerinin ancak şanslı bir kısmı mental olarak sağlıklı bir hayat sürmeyi tercih edip bırakıyorlar ve savaşlarını bitiriyorlar. En büyük düşmanımız olan (aynı zamanda da en büyük dostumuz da kendileri :)) kendimizle ve kalınmaması gereken iki zaman yani biri değiştiremeyeceğimiz, geri getiremeyeceğimiz geçmiş ve daha erkenden inşa edemeyeceğimiz, engel koyamayacağımız gelecek... Ne yazık ki öyle bir yaratılış var ki içimize ille de müdahale edemeyeceğimiz olayların kaygısıyla kendimize hayatı zehir etmekten zevk alıyoruz. Bazı insanlar kaostan beslenirken bundan zevk alıyorlar ve o bahaneleri giderse nasıl üzüleceklerine şaşıracakları için hep üzülecek ve kendilerini derbeder hissedecek bir olay buluyorlar kendilerine. Melankoli bi
Devamı